ASPECTSYSTEMEN

OVER VERSCHILLENDE MANIEREN VAN KIJKEN NAAR HETZELFDE
EN HET SPELEN MET VOOR- EN ACHTERGROND

De patiënt kijkt anders naar het ziekenhuis dan de verzekeraar. Beiden kijken weer anders dan de overheid en ook weer anders dan de leverancier van het MRI-apparaat. Binnen het ziekenhuis zien de verpleegster, de personeelsadviseur, de facilitaire dienst, de controller en de raad van bestuur telkens ook weer net een iets ander ziekenhuis. Je zou kunnen zeggen dat iedereen met zijn of haar eigen gekleurde bril kijkt naar het ziekenhuis.

Ieder kijkt naar hetzelfde, maar ziet wat anders. Of anders gezegd, de systeemgrens is min of meer hetzelfde, maar de dimensie waar de aandacht op valt – verschilt. Nog weer anders; elke bril belicht een eigen dimensie of een eigen aspectsysteem.

Je bril hangt samen je eigen achtergrond. Als je een financiële achtergrond hebt, kan je vrij gemakkelijk de begroting, jaarrekening en financiële stromen van de organisatie lezen. Als verpleegster zie je automatisch de kwaliteit van zorg en het welzijn van de patiënten. Ook je rol binnen of buiten de organisatie richt je blik op bepaalde aspecten. De patiënt kijkt naar kwaliteit van zorg. De facilitaire man is verantwoordelijk voor – en richt zijn aandacht en handelen dus ook op de gebouwen en voorzieningen.

De aspecten zijn te onderscheiden maar niet altijd te scheiden. Ze kunnen ook complementair zijn. Combinaties van brillen leveren vaak interessante en verrassende resultaten. Hoe kan de gebouwinrichting bijvoorbeeld de kwaliteit van zorg versterken?

Als ontwerper houd ik rekening met, of beter gezegd, probeer ik te spelen met de verschillende aspecten of dimensies van organisaties. Elke bril trekt een eigen probleemdefinitie naar voren en geeft zicht op een eigen oplossingsruimte. Als ontwerper heb ik de keuze welke dimensies ik, op welk moment, naar de voorgrond haal en welke dimensies dan moeten volgen.